Derde excursie
14 augustus 2016
Vandaag onze derde en voorlaatste excursie the south Gambia tour. Een ontzettend vermoeiende dag, veel slenteren en opnieuw weer zeer veel indrukken.
Om 9.00u vertrokken we richting Serrekunda market. Eerst even een stop bij een batik atelier. We waren verbaasd over de hoeveelheid prachtige gekleurde doeken die ze hier maakten. We hebben een mooi blauw groen tafelkleed meegenomen. Volgende stop bij een pannen fabriekje. Hier werden pannen gemaakt uit gerecycelde blikjes, apart idee.
Dit was tevens begin van de markt. Simon vroeg ons of we het drukke of het rustige gedeelte wilden bezoeken. We gingen voor het rustige en maar goed ook. Als dit het rustige gedeelte was wil ik niet weten wat t drukke gedeelte is.
We mochten als toerist even binnen kijken en dit was pas schrijnend. Ze zitten buiten te verkopen en gaan dan naar binnen om te slapen en dan smorgens weer naar buiten om te verkopen. Echt geen leven.
Serekunda is door de afwezigheid van monumenten vooral interessant omdat je er het echte, schijnbaar chaotische Afrikaanse stadsleven kunt meemaken.
De hoofdverkeersader is Sayerr Jibe Avenue ,die vanuit Banjul dwars door serekunda richting Sukuta loopt en is genoemd naar de stichter van de plaats. Even voor het punt waar Kairabe Avenue vanuit Bakau op de weg uitkomt, loopt de weg richting vliegveld en verder. De drukste handelsstraat is Mosque Road. Vlakbij de moskee waar we niet in mochten bevinden zich het grootste depot voor taxi's en de fascinerende markt van Serekunda. Een bezoek aan dit labyrinth van smalle straatjes is eigenlijk verplicht voor iedereen die meer dan zon en zee wil zien. In de kleurrijke marktstraatjes tref je alle handelswaar die er maar in West Afrika is te krijgen, van verse vruchten tot cassette bandjes, televisies en prachtige katoenen doeken. Je loop zelf kans je oude schoenen of t-shirts tegen te komen die je thuis ooit in de zak van max hebt gestopt. En opnieuw de auto in op naar een small animal farm. Links een horde loslopende koeien en stieren die al gauw 500 euro op brengen. Een astronomisch bedrag voor hier. Rechts de bokken en geiten. Deze gaan weg voor 75 euro. Reken maar uit wat ze kosten als het maandloon hier gemiddeld 40 euro is. Een verkoper tilde een geit op en wilde met ons op de foto. Hij had meer belangstelling voor Yvanka's haar trouwens :-) Terug naar de auto op weg naar een houthandel. In Gambia wordt veel gewerkt met mahoniehout, maar wegens de extreme kap is dit nu beschermd. Het meeste mahoniehout word nu binhen gesmokkeld uit China. Na korte stop hier verder, richting paradise beach. De weg er naar toe was een beleving op zich. ( zie de videofilm) Je zou verwachten dat je daar dus ook geen toerist zou treffen. Aangekomen eerst een lekkere lunch met omelet. Daarna even in zee, het water is warm. En dan lekker even liggen op een bedje. We hebben hier prachtige schelpen gevonden. Leuke verkoop anekdote daar was dat Jeroen een ketting aangeboden kreeg met dolfijn tanden. Van een dolfijn die vanmorgen was aangespoeld :-). Bij Sanyang, even voor Gunjur, ligt een prachtig breed strand omzoomt met palbomen, Sanyang beach, ook wel paradise beach genoemd. Ze proberen hier toeristische voet aan de grond te krijgen. Er gaan al enkele dag excursies naar toe. Er zijn inmiddels enkeke bars en zelfs wifi. Na deze stop hebben we even overwogen om terug te gaan naar het hotel, we waren oververmoeid van de hitte het slenteren en de vele indrukken. Toch nog maar even doorgezet. En op weg gegaan naar de grootste visafslag van Gambia. Tanji is de grootste vissersplaats van Gambia, met visrokerijen en visdroogrekken op het strand. Er heeft hier een voorzichtige toeristische ontwikkeling plaats. Indrukwekkend om te zien hoe jonge jongens met bakken de zee in gingen tot aan de boten, daar de bakken vullen met vis om ze terug naar land te brengen , ze in kruiwagens te gooien alwaar ze verder vervoerd worden of direct verkocht of zelfs klaar gemaakt en direct gegeten. Hoewel het voor ons een enorme chaos leek, liep daar niemand rond zonder taak. Onze hoofden tolden inmiddels een beetje. Op naar het hotel, 16 u thuis, douchen en slapen tot half 7. Daarna de strip op om te eten. Ali baba dit keer, lang leve tripadvisor. Lekker allround van vis tot pizza tot traditioneel gambiaans eten. Morgen een welverdiende rustdag. Met zwemmen en relaxen. S'avonds in hotel voor de liefhebber een reggae avond.
Om 9.00u vertrokken we richting Serrekunda market. Eerst even een stop bij een batik atelier. We waren verbaasd over de hoeveelheid prachtige gekleurde doeken die ze hier maakten. We hebben een mooi blauw groen tafelkleed meegenomen. Volgende stop bij een pannen fabriekje. Hier werden pannen gemaakt uit gerecycelde blikjes, apart idee.
Dit was tevens begin van de markt. Simon vroeg ons of we het drukke of het rustige gedeelte wilden bezoeken. We gingen voor het rustige en maar goed ook. Als dit het rustige gedeelte was wil ik niet weten wat t drukke gedeelte is.
We mochten als toerist even binnen kijken en dit was pas schrijnend. Ze zitten buiten te verkopen en gaan dan naar binnen om te slapen en dan smorgens weer naar buiten om te verkopen. Echt geen leven.
Serekunda is door de afwezigheid van monumenten vooral interessant omdat je er het echte, schijnbaar chaotische Afrikaanse stadsleven kunt meemaken.
De hoofdverkeersader is Sayerr Jibe Avenue ,die vanuit Banjul dwars door serekunda richting Sukuta loopt en is genoemd naar de stichter van de plaats. Even voor het punt waar Kairabe Avenue vanuit Bakau op de weg uitkomt, loopt de weg richting vliegveld en verder. De drukste handelsstraat is Mosque Road. Vlakbij de moskee waar we niet in mochten bevinden zich het grootste depot voor taxi's en de fascinerende markt van Serekunda. Een bezoek aan dit labyrinth van smalle straatjes is eigenlijk verplicht voor iedereen die meer dan zon en zee wil zien. In de kleurrijke marktstraatjes tref je alle handelswaar die er maar in West Afrika is te krijgen, van verse vruchten tot cassette bandjes, televisies en prachtige katoenen doeken. Je loop zelf kans je oude schoenen of t-shirts tegen te komen die je thuis ooit in de zak van max hebt gestopt. En opnieuw de auto in op naar een small animal farm. Links een horde loslopende koeien en stieren die al gauw 500 euro op brengen. Een astronomisch bedrag voor hier. Rechts de bokken en geiten. Deze gaan weg voor 75 euro. Reken maar uit wat ze kosten als het maandloon hier gemiddeld 40 euro is. Een verkoper tilde een geit op en wilde met ons op de foto. Hij had meer belangstelling voor Yvanka's haar trouwens :-) Terug naar de auto op weg naar een houthandel. In Gambia wordt veel gewerkt met mahoniehout, maar wegens de extreme kap is dit nu beschermd. Het meeste mahoniehout word nu binhen gesmokkeld uit China. Na korte stop hier verder, richting paradise beach. De weg er naar toe was een beleving op zich. ( zie de videofilm) Je zou verwachten dat je daar dus ook geen toerist zou treffen. Aangekomen eerst een lekkere lunch met omelet. Daarna even in zee, het water is warm. En dan lekker even liggen op een bedje. We hebben hier prachtige schelpen gevonden. Leuke verkoop anekdote daar was dat Jeroen een ketting aangeboden kreeg met dolfijn tanden. Van een dolfijn die vanmorgen was aangespoeld :-). Bij Sanyang, even voor Gunjur, ligt een prachtig breed strand omzoomt met palbomen, Sanyang beach, ook wel paradise beach genoemd. Ze proberen hier toeristische voet aan de grond te krijgen. Er gaan al enkele dag excursies naar toe. Er zijn inmiddels enkeke bars en zelfs wifi. Na deze stop hebben we even overwogen om terug te gaan naar het hotel, we waren oververmoeid van de hitte het slenteren en de vele indrukken. Toch nog maar even doorgezet. En op weg gegaan naar de grootste visafslag van Gambia. Tanji is de grootste vissersplaats van Gambia, met visrokerijen en visdroogrekken op het strand. Er heeft hier een voorzichtige toeristische ontwikkeling plaats. Indrukwekkend om te zien hoe jonge jongens met bakken de zee in gingen tot aan de boten, daar de bakken vullen met vis om ze terug naar land te brengen , ze in kruiwagens te gooien alwaar ze verder vervoerd worden of direct verkocht of zelfs klaar gemaakt en direct gegeten. Hoewel het voor ons een enorme chaos leek, liep daar niemand rond zonder taak. Onze hoofden tolden inmiddels een beetje. Op naar het hotel, 16 u thuis, douchen en slapen tot half 7. Daarna de strip op om te eten. Ali baba dit keer, lang leve tripadvisor. Lekker allround van vis tot pizza tot traditioneel gambiaans eten. Morgen een welverdiende rustdag. Met zwemmen en relaxen. S'avonds in hotel voor de liefhebber een reggae avond.
Yvanka moet 'n hoofddoek op, de Gambianen worden helemaal gek van dat blonde haar ehm!!
ook mooie kleuren heb ik gezien, wat betreft de kleding van de dames
OS